Rouwreportages, ik weet weer precies waarom het zo belangrijk is.
De afgelopen jaren al tientallen rouwreportages mogen maken, waarbij je soms ook van kinderen hun laatste eer moest vastleggen. Heftig? Jazeker… maar ook dankbaar.
Vandaag het album binnen gekomen van de uitvaart van mijn moeder. Alles heb ik in de laatste dagen dat ze thuis was fotografisch vastgelegd , en de ceremonie door een bijzonder lieve collega van mij. Het lijkt zo cliché ‘Je krijgt niet alles mee die laatste hectische dagen’ wat ik ook vaak aan nabestaanden vertel, en uit ervaring weet van de uitvaart van Dennis (mijn broertje 18 jaar terug). Maar het is waar. Bij het ontwerpen kwamen beelden voorbij die je toch niet hebt onthouden. Het is een ‘mooi’ album geworden die weer emoties losmaakt, maar dat mag toch in een rouwproces?
Rakker de rouwende kater
De foto van ‘Rakker de rouwende kater’ heeft niet gewonnen in de NRC wedstrijd van afgelopen december. Maar daarvoor was de emotionele impulsactie die ik had om een foto in te sturen, gewoonweg te laat. Om genoeg stemmen bijeen te krijgen had ik gelijk in moeten stappen bij de startdatum, en niet bijna op het einde.
Maar vorige week kwam er onverwacht een envelop binnen met daarin een mooi bedrag. In het begeleidend briefje stond dat het geld bedoeld is voor Mappa Mondo en toen is het vuurtje wel weer aangewakkerd om de prijs die bij de fotowedstrijd behoorde, een fotocamera , toch te kunnen geven aan Mappa Mondo. Heb al wat dingetjes in werking gesteld, en hoop zo aan het restantbedrag te komen..
RTV Drenthe tv item